ប្រភពដើមនៃកីឡាវាយកូនបាល់

ដើមកំណើតនៃកីឡាវាយកូនបាល់អាចត្រូវបានគេតាមដានត្រលប់ទៅប្រទេសបារាំងក្នុងសតវត្សទី 12 និងទី 13 ហើយឥឡូវនេះវាមានប្រវត្តិជាង 800 ឆ្នាំ។នៅ​ពេល​នោះ ល្បែង​វាយ​បាល់​ដោយ​បាតដៃ​កំពុង​ពេញ​និយម​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា។វិធីសាស្រ្តគឺប្រើបាតដៃវាយបាល់ដែលធ្វើពីក្រណាត់រុំសក់ជាមួយនឹងខ្សែពួររវាងមនុស្សពីរនាក់នៅកន្លែងបើកចំហ។
កីឡា​កម្សាន្ត​នេះ​មាន​ការ​ពេញ​និយម​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្នុង​ចំណោម​ព្រះសង្ឃ ហើយ​ចាប់​ផ្ដើម​រីក​រាលដាល។បន្តិចម្ដងៗ សកម្មភាពនេះបានរីករាលដាលពីវត្តអារាម ដល់ថ្នាក់លើនៃសង្គម ហើយបានក្លាយជាល្បែងកម្សាន្តសម្រាប់ពួកអភិជននៅពេលនោះ។បន្តិចម្ដងៗ ហ្គេមនេះត្រូវបានបញ្ចូលទៅក្នុងតុលាការបារាំងជាបណ្តើរៗ ហើយត្រូវបានគាំទ្រដោយគ្រួសាររាជវង្សបារាំង។កីឡាវាយកូនបាល់បានក្លាយជាកីឡារបស់ស្តេច។ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ Charles V តុលាការដំបូងនៅទីក្រុងប៉ារីសត្រូវបានសាងសង់នៅក្នុង Louvre;ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ Francis (1515-1547) គាត់បានបញ្ជាឱ្យសាងសង់តុលាការនៅទូទាំងប្រទេស ហើយអនុញ្ញាតឱ្យមនុស្សសាមញ្ញចូលរួមក្នុងកីឡាវាយកូនបាល់ ហើយគាត់ថែមទាំងបានសាងសង់តុលាការវាយកូនបាល់ស្តេចនៅលើនាវាចម្បាំងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ផងដែរ។លោក Charles IX ថែមទាំងបានហៅកីឡាវាយកូនបាល់ថា "ជាកីឡាដ៏រុងរឿង និងមានតម្លៃបំផុត និងជាលំហាត់ប្រាណដែលមានសុខភាពល្អបំផុត"។ដូច្នេះវាហាក់បីដូចជាស្តេចបារាំងបន្តបន្ទាប់គ្នាបានជួយឱ្យប្រជាប្រិយភាពកីឡាវាយកូនបាល់ទូទាំងប្រទេស។

នៅពាក់កណ្តាលសតវត្សទី 14 អង់គ្លេស និងបារាំងមានការដោះដូរគ្នាញឹកញាប់។រាជទាយាទបារាំងបានផ្តល់បាល់ដែលប្រើក្នុងហ្គេមនេះដល់ស្តេច Henry V ដូច្នេះហ្គេមនេះត្រូវបានណែនាំដល់ចក្រភពអង់គ្លេស។ស្តេច Edward III នៃប្រទេសអង់គ្លេសបានចាប់អារម្មណ៍ជាពិសេសចំពោះរឿងនេះ ហើយបានបញ្ជាឱ្យសាងសង់ទីលានវាយកូនបាល់ក្នុងផ្ទះនៅក្នុងរាជវាំង។ចាប់តាំងពីពេលនោះមក កីឡាវាយកូនបាល់បានចាប់ផ្តើមអភិវឌ្ឍនៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស។ក្នុងរជ្ជកាលរបស់ Henry VII និង Henry VIII តុលាការក្នុងផ្ទះប្រហែល 1,800 ត្រូវបានសាងសង់នៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស។ដោយសារតែផ្ទៃនៃបាល់នេះធ្វើពីក្រណាត់អំបោះ ដែលជា flannel ដ៏ល្បីល្បាញបំផុតដែលផលិតនៅទីក្រុង Tannis ក្នុងប្រទេសអេហ្ស៊ីប ជនជាតិអង់គ្លេសហៅវាថា "កីឡាវាយកូនបាល់" ។